طراحی و ارزیابی الایزا جهت تشخیص لینگواتولا سراتا در گوسفند

لینگواتولا سراتا انگلی با گسترش جهانی و یکی از بیماری های زئونوتیک به شمار می رود. فرم بالغ آن در مجاری بینی سگ و سگ سانان ( میزبان اصلی) و مراحل لاروی آن در کبد، ریه و غدد لنفاوی مزانتر نشخوارکنندگان (میزبان واسط) زندگی می کنند. انسان در اثر خوردن تخم یا نوچه انگل مبتلا می شود. آلودگی در میزبان واسط فاقد نشانه بالینی است و تا کنون روش سرولوژیکی برای تشخیص آن در میزبانان واسط به ویژه علف خواران ارائه نشده است، بنابراین هدف از انجام این مطالعه که برای اولین بار در جهان انجام شده است، طراحی و ارزیابی آزمون الایزا برای تشخیص لینگواتولا سراتا در گوسفند و با استفاده از آنتی ژن های دفعی ترشحی و پیکری انگل بود. آنتی ژن پیکری از نوچه های جمع آوری شده از غدد لنفاوی مزانتر گوسفند و هموژنیزه کردن آن ها با دستگاه سونیکاتور تهیه شد. آنتی ژن دفعی ترشحی نیز با کشت نوچه ها در محیط rpmi به مدت 24 ساعت در دمای 37 درجه سانتی گراد بدست آمد. با استفاده از میکروپلیت های 96 خانه ، رقت های مناسب آنتی ژن ها، سرم ها، و کنژوگه ضد igg گوسفند و محلول بلوک کننده تعیین شد. رقت های مناسب آنتی ژن، سرم، کنژوگه و بلوک کننده با آنتی ژن پیکری به ترتیب 1:40، 100 :1، 5000 :1 و شیرپس چرخ 8 درصد، و با آنتی ژن دفعی ترشحی 4 :1، 100 :1، 15000 :1 و شیرپس چرخ 8 درصد به دست آمد. برای ارزیابی الایزای طراحی شده، از 121 سرم گوسفند73 مثبت و 48 منفی(از بره های ایندور) استفاده شد. حساسیت، ویژگی، ارزش پیشگویی مثبت، ارزش پیشگویی منفی و دقت الایزا با آنتی ژن پیکری به ترتیب 41/90، 75، 61/84، 72/83 و 2/84 درصد و با آنتی ژن دفعی ترشحی به ترتیب 04/89، 75/93، 58/95، 9/84 و 9/90 درصد به دست آمد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار spss و آزمون مک نمار نشان داد که آنتی ژن دفعی ترشحی از آنتی ژن پیکری برای ردیابی آلودگی در گوسفند بهتراست. بنابراین آزمون الایزا با استفاده از آنتی ژن دفعی ترشحی مراحل نوچه ای لینگواتولا سراتا می تواند برای تشخیص و ردیابی آلودگی به ویژه در مطالعات همه گیری شناسی در گوسفند استفاده شود و در سایر میزبان ها نیز مورد ارزیابی قرار گیرد.